1Ki 3 | PesOV | STEP | و سلیمانبا فرعون، پادشاهمصر،مصاهرتنموده، دختر فرعونرا گرفت، و او را بهشهر داود آورد تا بنایخانۀ خود و خانۀ خداوند و حصار اورشلیمرا بههر طرفشتمامكند.

1 Kings 3

1 و سلیمانبا فرعون، پادشاهمصر،مصاهرتنموده، دختر فرعونرا گرفت، و او را بهشهر داود آورد تا بنایخانۀ خود و خانۀ خداوند و حصار اورشلیمرا بههر طرفشتمامكند.

2 لیكنقومدر مكانهایبلند قربانیمیگذرانیدند زیرا خانهایبرایاسمخداوند تا آنزمانبنا نشدهبود.

3 و سلیمانخداوند را دوستداشته، بهفرایضپدر خود، داود رفتار مینمود، جز اینكهدر مكانهایبلند قربانیمیگذرانید و بخور میسوزانید. 4 و پادشاهبهجِبْعُونرفتتا در آنجا قربانیبگذراند زیرا كهمكانِ بلندِ عظیم، آنبود و سلیمانبر آنمذبحهزار قربانیسوختنیگذرانید. 5 و خداوند بهسلیماندر جِبْعُوندر خوابشبظاهر شد. و خدا گفت: «آنچهرا كهبهتو بدهم، طلبنما.»

6 سلیمانگفت: «تو بابندهات، پدرمداود، هرگاهدر حضور تو با راستیو عدالتو قلبسلیمبا تو رفتار مینمود، احسانعظیممینمودی، و ایناحسانعظیمرا برایاو نگاهداشتیكهپسریبهاو دادیتا بر كرسیویبنشیند، چنانكهامروز واقعشدهاست. 7 و الا’ناییهُوَه، خدایمن، تو بندۀ خود را بهجایپدرمداود، پادشاهساختیو منطفلصغیر هستمكهخروجو دخولرا نمیدانم. 8 و بندهاتدر میانقومتو كهبرگزیدهایهستم، قومعظیمیكهكثیرند بهحدیكهایشانرا نتوانشمرد و حسابكرد. 9 پسبهبندۀ خود دلفهیمعطا فرما تا قومتو را داورینمایمو در میاننیكو بد تمیز كنم؛ زیرا كیستكهاینقومعظیمتو را داوریتواند نمود؟»

10 و اینامر بهنظر خداوند پسند آمد كهسلیماناینچیز را خواستهبود.

11 پسخدا ویرا گفت: «چونكهاینچیز را خواستیو طولایامبرایخویشتننطلبیدی، و دولتبرایخود سؤالننمودی، و جاندشمنانترا نطلبیدی، بلكهبهجهتخود حكمتخواستیتا انصافرا بفهمی، 12 اینكبر حسبكلامتو كردمو اینكدلحكیمو فهیمبهتو دادمبهطوریكهپیشاز تو مثلتویینبودهاستو بعد از تو كسیمثلتو نخواهد برخاست.

13 و نیز آنچهرا نطلبیدی، یعنیهمدولتو همجلالرا بهتو عطا فرمودمبهحدیكهدر تمامیروزهایتكسیمثلتو در میانپادشاهاننخواهد بود. 14 و اگر در راههایمنسلوكنموده، فرایضو اوامر مرا نگاهداریبهطوریكهپدر تو داود سلوكنمود، آنگاهروزهایترا طویلخواهمگردانید.»

15 پسسلیمانبیدار شد و اینكخواببود. و بهاورشلیمآمده، پیشتابوتعهد خداوند ایستاد، و قربانیهایسوختنیگذرانید و ذبایحسلامتیذبحكرده، برایتمامیبندگانشضیافتنمود.

16 آنگاهدو زنزانیهنزد پادشاهآمده، در حضورشایستادند. 17 و یكیاز آنزنانگفت: «ایآقایم، منو اینزندر یكخانهساكنیمو در آنخانهبا او زاییدم. 18 و روز سومبعد از زاییدنمواقعشد كهاینزننیز زایید و ما با یكدیگر بودیمو كسیدیگر با ما در خانهنبود و ما هر دو در خانهتنها بودیم. 19 و در شب، پسر اینزنمرد زیرا كهبر او خوابیدهبود. 20 و او در نصفشببرخاسته، پسر مرا وقتیكهكنیزتدر خواببود از پهلویمنگرفتو در بغلخود گذاشتو پسر مردۀ خود را در بغلمننهاد. 21 و بامدادانچونبرخاستمتا پسر خود را شیر دهم، اینكمردهبود؛ اما چوندر وقتصبحبر او نگاهكردم، دیدمكهپسریكهمنزاییدهبودم، نیست.» 22 زندیگر گفت: «نی، بلكهپسر زندهاز آنمناستو پسر مردهاز آنتوست.» و آندیگر گفت: «نی، بلكهپسر مردهاز آنتوستو پسر زندهاز آنمناست.» و بهحضور پادشاهمكالمهمیكردند.

23 پسپادشاهگفت: «اینمیگوید كهاینپسر زندهاز آنمناستو پسر مردهاز آنتوستو آنمیگوید نی، بلكهپسر مردهاز آنتوستو پسر زندهاز آنمناست.» 24 و پادشاهگفت: «شمشیرینزد منبیاورید.» پسشمشیریبهحضور پادشاهآوردند. 25 و پادشاهگفت: «پسر زندهرا بهدو حصّهتقسیمنمایید و نصفشرا بهاینو نصفشرا بهآنبدهید.» 26 و زنیكهپسر زندهاز آناو بود، چونكهدلشبر پسرشمیسوختبهپادشاهعرضكرده، گفت: «ایآقایم! پسر زندهرا بهاو بدهید و او را هرگز مكشید.» اما آندیگریگفت: «نهاز آنمنو نهاز آنتو باشد؛ او را تقسیمنمایید.» 27 آنگاهپادشاهامر فرموده، گفت: «پسر زندهرا بهاو بدهید و او را البتهمكشید زیرا كهمادرشایناست.» 28 و چونتمامیاسرائیلحُكمیرا كهپادشاهكردهبود، شنیدند از پادشاهبترسیدند زیرا دیدند كهحكمتخداییبهجهتداوریكردندر دلاوست.